Melodi ve Kral Masalı: Bir varmış bir yokmuş, bir zamanlar yeşilliklerle dolu bir ormanda, Sessiz Gölge adında bir kral yaşarmış. Kral, ormanın derinliklerindeki büyülü bir gölde yaşayan sihirli bir kuşa sahipmiş. Bu kuşun tüyleri rengarenkmiş ve melodik bir ötüşü varmış. Adı ise Melodiymiş.
Melodi, her sabah güneşi karşılamak için gökyüzüne kanat çırparmış. Kuşun ötüşü, ormandaki tüm hayvanları neşelendirir, hatta bitkiler bile dans edermiş. Ancak bir gün, ormanda kötü niyetli bir büyücü belirmiş. Büyücü, Melodi’nin gücünü ele geçirmek istemiş.
Kral, Melodi’nin güvenliği için endişelenmiş ve büyücünün planlarını bozmak için bir çözüm aramaya başlamış. Sonunda, kararını vermiş ve Melodi’yi güvende tutmak için Melodi’yi krallığın en uzak kulesinde saklamaya karar vermiş.
Ancak gün geçtikçe Melodi, özgürce kanat çırpmayı özlemeye başlamış. Her gün, gökyüzünü özgürce dolaşmanın ve ormandaki diğer hayvanlarla oynamanın hayalini kurarmış. Kral, Melodi’nin bu isteğini anlamış ve ona özgürlüğünü geri vermek için bir plan yapmış.
Bir gün, kral ormanın her köşesine haber salmış. Melodi’nin özgürlüğünü sağlamak için tüm hayvanların yardımına ihtiyacı olduğunu duyurmuş. Ormanın her yanından kuşlar, hayvanlar, hatta ağaçlar bile kralın çağrısına cevap vermiş.
Büyük bir dayanışma ve işbirliğiyle, ormanda ki hayvanlar ve bitkiler büyücünün kulesine doğru ilerlemiş. Kral, Melodi’yi kuledeki hapishaneden kurtarmış ve ona özgürlüğünü geri vermiş. Melodi, sevinçle gökyüzüne yükselmiş ve melodik ötüşüyle ormana neşe katmış.
Büyücü, Melodi’nin kurtarılmasını izlemiş ve korku içinde kaçmış. Artık orman halkı, Melodi’nin özgürlüğü sayesinde güvendeymiş. Herkes neşeyle dans etmiş, şarkılar söylemiş ve ormanda barış yeniden sağlanmış.
Ve o günden sonra, Melodi her sabah özgürce ve hiçbir kısıtlama olmadan güneşi karşılamaya devam etmiş. Kral ve orman halkı ise birlikte yaşadıkları bu büyülü dünyanın değerini daha iyi anlamışlar.
Bir başka gün, güneş yine gökyüzünde parıldarken, ormanda yeni bir macera yaşanmış. Melodi, her zamanki gibi sabahın erken saatlerinde gökyüzüne kanat çırpmış ve neşeli ötüşüyle ormanı uyandırmış. Kral Sessiz Gölge ise Melodi’nin mutluluğunu izlerken içten içe sevinmiş.
O sabah, Melodi gökyüzünde süzülürken ormanın derinliklerinden gelen garip bir ses duymuş. Merakla sesin kaynağını araştırmak için aşağıya doğru süzülmüş. Büyük bir ağacın gölgesinde, küçük bir tavşan, korku içinde titriyormuş. Melodi hemen tavşanın yanına konmuş ve nazikçe sormuş:
“Merhaba, küçük dostum. Neden bu kadar korktun?”
Tavşan, ürkek bir şekilde Melodi’ye bakmış ve demiş ki: “Benim adım Pofuduk. Ormanın diğer ucundaki büyük mağarada yaşayan dev bir yılan, yuvasını kaybetmiş ve öfkeyle etrafa saldırıyor. Ormanın bütün hayvanları tehlikede!”
Melodi, Pofuduk’un anlattıklarını dinlerken endişelenmiş. Hemen Kral Sessiz Gölge’ye gidip durumu anlatmış. Kral, vakit kaybetmeden tüm orman halkını toplamak için haber salmış. Tüm hayvanlar, bitkiler ve hatta ağaçlar bile kralın çağrısına cevap vermiş.
Büyük bir toplantı yapılmış ve herkes dev yılanı sakinleştirmek için bir plan yapmaya karar vermiş. Aralarında en cesur olanları, Melodi’nin liderliğinde yılanın yanına gitmek için gönüllü olmuş. Bu cesur grup arasında Pofuduk, cesur bir sincap ve bilge bir kaplumbağa da varmış.
Yılanın mağarasına vardıklarında, Melodi yumuşak sesiyle yılanı çağırmış: “Sevgili yılan, neden bu kadar öfkelisin? Biz sana yardım etmek istiyoruz.”
Yılan, Melodi’nin nazik sesini duyunca biraz sakinleşmiş ve iç çekerek demiş ki: “Yuvasını kaybetmiş bir yılanım ben. Ormanın düzeni bozuldu ve kendimi çok yalnız hissediyorum.”
Melodi, yılanın sözlerinden çok etkilenmiş ve ona yardım etmeye karar vermiş. “Endişelenme,” demiş. “Biz hepimiz bir araya gelip sana yeni bir yuva yapacağız. Ormanın dostluğunu hissedeceksin ve kendini yalnız hissetmeyeceksin.”
Orman halkı, büyük bir dayanışma içinde yılan için yeni bir yuva inşa etmeye başlamış. Herkes elinden geleni yapmış; kuşlar dallar taşımış, sincaplar yuva için malzeme toplamış, ağaçlar ise gölgeleriyle serinlik sağlamış.
Sonunda, yılan için mükemmel bir yuva yapılmış. Yılan, yeni yuvasını gördüğünde gözleri parlamış ve mutlulukla kıvrılarak yuvasına yerleşmiş. Melodi ve arkadaşları, yılanın mutluluğunu görünce sevinçle dans etmişler.
O günden sonra, dev yılan ormanın en iyi dostlarından biri olmuş. Ormanın düzeni yeniden sağlanmış ve herkes huzur içinde yaşamaya devam etmiş. Melodi ise her sabah, yine özgürce kanat çırpmış ve ormanın üzerinde neşeli melodilerini yaymış.
Ve Melodi ve Kral masalı burada sona ermiş. Ama herkes biliyormuş ki, her yeni gün, yeni maceralar getirebilirmiş.
Melodi ve Kral Masalı gibi uyku masalları okumak için bağlantıya tıklayabilirsiniz.
Yorum yok! İlk siz olun.