Sevimli Çiçekler ve Uyku Bahçesi Masalı

Sevimli Çiçekler ve Uyku Bahçesi Masalı: Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, yemyeşil bir vadide rengârenk çiçeklerle dolu büyülü bir bahçe varmış. Bu bahçe, “Uyku Bahçesi” olarak bilinirmiş.

Uyku bahçesi çocukların hayal gücünü geliştirmesi ve huzur içinde uyuması için özel olarak yaratılmış. Bahçede yaşayan çiçekler konuşur, güler ve çocuklarla dost olurlarmış.

Bahçenin en sevimli çiçekleri Güneşçiçeği Parlak, Papatya Minik, Menekşe Renkli ve Lalekız Neşe imiş. Bu dört çiçek, her akşam çocukları uykuya hazırlamak için masallar anlatır, şarkılar söyler ve onlara huzur verirlerdi. Ayrıca, bu çiçekler bahçenin her köşesine mutluluk yayarak tüm çocukların yüzlerini güldürürdü.

Bir gün, bahçeye yeni bir çocuk gelmiş. Adı Elif’miş. Elif, geceleri uyumakta zorlanıyormuş ve bu yüzden annesi onu Uyku Bahçesi’ne getirmiş. Elif, bahçeye adım attığı an rengârenk çiçeklerin arasında dolaşmaya başlamış. Birden Güneşçiçeği Parlak’ın parlak yapraklarını fark etmiş ve yanına gitmiş.

“Merhaba, sen kimsin?” demiş Elif merakla.

Güneşçiçeği Parlak, “Ben Güneşçiçeği Parlak. Burada tüm çocuklara güzel rüyalar getirmek için varım. Senin adın ne, küçük dostum?” diye sormuş.

“Benim adım Elif. Uyumakta zorlanıyorum. Beni uyutabilir misiniz?” demiş Elif.

Güneşçiçeği Parlak, Elif’in elinden tutmuş ve onu diğer çiçeklerin yanına götürmüş. Orada Papatya Minik, Menekşe Renkli ve Lalekız Neşe’yi tanıtmış. Her biri Elif’e sevgi dolu bir şekilde bakmış.

Papatya Minik, “Hoş geldin Elif! Seninle tanışmak ne güzel. Şimdi sana özel bir masal anlatacağız,” demiş.

Menekşe Renkli, “Bu masal, senin hayal gücünü geliştirecek ve huzur içinde uyumana yardımcı olacak,” diye eklemiş.

Lalekız Neşe, “Hazır mısın Elif?” diye sormuş gülümseyerek.

Elif başını sallamış ve rahat bir şekilde çiçeklerin arasında oturmuş. Güneşçiçeği Parlak, masalı anlatmaya başlamış:

Bir varmış, bir yokmuş. Uzak diyarlarda, yıldızların parıldadığı, gökyüzünün masmavi olduğu bir yerde, küçük bir kız çocuğu yaşarmış. Bu küçük kızın adı Luna’ymış. Luna, yıldızların ve ayın büyülü ışığı altında huzur içinde uyurmuş. Her gece, gökyüzündeki yıldızlar ona ninniler söylermiş.

Bir gece, Luna uykuya dalamamış. Yıldızlar ona şarkı söylese de, ay ona gülümsese de, gözlerini kapatamıyormuş. İşte o zaman, ayın en parlak yıldızı ona yaklaşmış ve demiş ki, “Luna, neden uyuyamıyorsun?”

Luna, “Rüyalarımda hep güzel şeyler görmek istiyorum ama uyuyamıyorum,” demiş üzgün bir şekilde.

Yıldız, Luna’nın elinden tutmuş ve onu rüyalar diyarına götürmüş. Bu diyar, rengârenk çiçeklerin, sevimli hayvanların ve nehirlerin aktığı büyülü bir yermiş. Luna, burada kendini çok mutlu hissetmiş.

Rüyalar diyarında, Luna birçok dost edinmiş. Sevimli bir kuzu, meraklı bir sincap ve nazik bir kelebek onun en yakın arkadaşları olmuş. Birlikte oyunlar oynamış, şarkılar söylemiş ve bol bol gülmüşler. Her gece, Luna rüyalar diyarına giderek huzur içinde uyuyormuş. Rüyalar diyarında geçirdiği vakitler, Luna’nın gerçek dünyada daha mutlu ve huzurlu olmasını sağlamış.

Elif, Güneşçiçeği Parlak’ın anlattığı masalı dikkatle dinlemiş ve yavaş yavaş göz kapakları ağırlaşmaya başlamış. Menekşe Renkli, Elif’in saçlarını okşayarak ona yumuşak bir ninni söylemeye başlamış. Papatya Minik ve Lalekız Neşe, Elif’in etrafında daire çizerek huzur dolu bir uyku için ona eşlik etmişler.

Elif, çiçeklerin nazik şarkıları ve masalları sayesinde huzur içinde uykuya dalmış. Rüyasında, Luna gibi rüyalar diyarına gitmiş ve orada sevimli hayvanlarla, renkli çiçeklerle dolu bir dünyada mutlu bir şekilde vakit geçirmiş. Uyandığında, annesi onu yanına almış ve “Elif, çok güzel uyudun. Şimdi nasılsın?” diye sormuş.

Elif, gülümseyerek “Çok güzel rüyalar gördüm anne. Artık uyumak benim için çok kolay,” demiş.

Böylece, Elif her gece Uyku Bahçesi’ne gitmiş ve çiçeklerin anlattığı masallarla huzur içinde uyumayı öğrenmiş. Uyku Bahçesi’ndeki sevimli çiçekler, her çocuğun rüyalarına huzur ve mutluluk getirmeye devam etmişler.

Gökten üç elma düşmüş, biri Elif’in başına, biri bu masalı anlatanın başına, diğeri de bu güzel masalı dinleyen tüm çocukların başına. Ve Sevimli Çiçekler ve Uyku Bahçesi Masalı burada bitmiş ama Elif, her gece uykuya dalmadan önce bu güzel masalı hatırlayarak huzur içinde uyumuş.

Sevimli Çiçekler ve Uyku Bahçesi Masalına benzeyen “Renkli Bahçe ve Dostluk Masalını” okumak için bağlantıya tıklayabilirsiniz.