Sıla ve Can’ın Sihirli Ağaç Evi Masalı: Bir varmış bir yokmuş. Bir zamanlar, yemyeşil bir vadide, küçük ve sevimli bir köy varmış. Bu köyde yaşayan herkes birbiriyle çok iyi anlaşır ve birbirlerine her zaman yardım edermiş. Köyün en şirin evlerinden birinde, Sıla ve Can adında iki kardeş yaşarmış.
Sıla on yaşında, meraklı ve cesur bir kızmış. Küçük kardeşi Can ise sekiz yaşında, neşeli ve hayal gücü geniş bir çocukmuş. Sıla ve Can, büyükanneleri Ayşe’nin masallarını çok severmiş. Ayşe Hanım, köyün en bilge kişilerinden biriymiş ve her gece torunlarına birbirinden güzel masallar anlatırmış.
Ancak, çocukların en sevdiği masal, sihirli ağaç evi hakkındaki masalmış. Bu masalda, ormanın derinliklerinde gizlenmiş, her odası farklı bir masal dünyasına açılan sihirli bir ağaç evinden bahsedilirmiş. Büyükanneleri, bu evin büyülü olduğunu ve içine giren herkesin unutulmaz maceralar yaşadığını anlatırmış.
Bir yaz sabahı, Sıla ve Can, büyükannelerinin anlattığı sihirli ağaç evini bulmaya karar vermişler. İkisi de büyük bir heyecanla hazırlanmış ve evden çıkmadan önce büyükannelerine gitmek istediklerini söylemişler.
Ayşe Hanım, torunlarının gözlerindeki heyecanı görmüş ve onlara dikkatli olmalarını söylemiş. “Orman büyük ve gizemli bir yerdir. Cesaret ve iyi kalplilikle ilerlerseniz, her zaman doğru yolu bulursunuz,” demiş büyükanneleri.
Sıla ve Can, köyün dışındaki büyük ormana doğru yola çıkmışlar. Ormanın derinliklerine ilerlerken, kuşların cıvıltısı ve rüzgarın hafif uğultusu arasında yürümüşler. Yol boyunca çeşitli çiçekler, kelebekler ve küçük hayvanlarla karşılaşmışlar.
Bir süre sonra, büyük bir meşe ağacının gövdesinde gizlenmiş, neredeyse görünmez olan bir kapıyla karşılaşmışlar. Kapının üzerindeki eski yazılar, büyükannenin masallarında bahsettiği sihirli ağaç evinin işaretiymiş. Heyecanla kapıyı aralamışlar ve içeriye girmişler.
Ağaç evin içi, dışarıdan göründüğünden çok daha büyükmüş. İçeride birbirinden farklı odalar ve bu odaların her birinde farklı bir masal dünyasına açılan kapılar varmış. Sıla ve Can, gözlerine inanamamışlar ve heyecanla ilk kapıyı açmışlar.
İlk kapının ardında, rengarenk çiçeklerle dolu, büyülü bir bahçe varmış. Bu bahçede konuşan hayvanlar, dans eden çiçekler ve pırıltılı peri tozları arasında gezinmişler. Bahçede, minik bir tavşan onlara yaklaşmış ve “Hoş geldiniz, ben Pofuduk. Bu bahçede sizleri görmek ne güzel! Size buranın sırlarını gösterebilir miyim?” demiş.
Sıla ve Can, Pofuduk’un peşinden gitmişler. Tavşan, onları büyülü bir gölete götürmüş ve göletin yüzeyinde yansıyan gökyüzünün altında yüzen altın balıklar görmüşler. Bu balıklar, dilekleri gerçekleştiren balıklarmış. Sıla, cesur olmayı, Can ise her zaman arkadaşlarına yardım etmeyi dileyerek gölete dileklerini fısıldamışlar.
Bir sonraki odada ise, denizlerin derinliklerine açılan bir kapı bulmuşlar. Kapıyı açtıklarında kendilerini devasa bir denizaltında bulmuşlar. Denizaltının camlarından dışarıya baktıklarında, rengarenk balıklar, devasa ahtapotlar ve zarif denizkızlarıyla dolu bir dünya görmüşler.
Denizkızlarının kraliçesi Melodi, onları karşılamış ve “Hoş geldiniz! Denizlerimizin ihtişamını keşfetmeye hazır mısınız?” diye sormuş. Melodi, onlara denizin altındaki hazineleri ve kayıp şehirleri göstermiş. Sıla ve Can, bu deniz altı dünyasında birçok yeni şey öğrenmiş ve deniz canlılarının ne kadar önemli olduğunu anlamışlar.
Sonra, başka bir kapıyı açarak kendilerini dev bir ormanın derinliklerinde bulmuşlar. Bu ormanda dev ağaçlar ve sihirli yaratıklar varmış. Ormanın bekçisi olan Bilge Baykuş, onlara “Bu ormanın koruyucuları sizler olabilirsiniz. Burada her şeyin bir dengesi var. Bu dengeyi korumak için cesaret ve bilgelik gereklidir,” demiş.
Bilge Baykuş’un rehberliğinde, ormanın çeşitli sırlarını keşfetmişler ve doğayı korumanın önemini öğrenmişler.
Sıla ve Can, her bir odada yeni bir macera yaşarken, arkadaşlık, cesaret ve iyilik üzerine birçok ders almışlar. Her macerada yeni dostlar edinmişler ve öğrendikleri değerleri kendi dünyalarına taşımışlar. Sihirli ağaç evinde geçirdikleri zaman, onların kalbinde ve zihninde unutulmaz anılar bırakmış.
Gün batımına yakın, Sıla ve Can, sihirli ağaç evinden çıkmış ve köylerine geri dönmüşler. Büyükannelerine yaşadıkları maceraları anlattıklarında, büyükanneleri gülümsemiş ve “Her zaman hatırlayın, dünya büyük bir masal kitabıdır. Sizler de bu kitabın kahramanlarısınız,” demiş.
Böylece Sıla ve Can, büyülü ağaç evinin verdiği dersleri hiç unutmadan, kendi hayatlarında da cesur, yardımsever ve iyi kalpli bireyler olarak yaşamaya devam etmişler. Sıla ve Can’ın Sihirli Ağaç Evi Masalı burada bitmiş ama her yeni gün, onlar için yeni bir macera olmuş ve her macera onlara yeni şeyler öğretmiş.
Sıla ve Can’ın Sihirli Ağaç Evi Masalına benzeyen Peri masalları okumak için bağlantıya tıklayabilirsiniz.
Youtube kanalımızdan en güzel çocuk masallarını dinlemek için ise kanalımıza abone olabilirsiniz.
