Tembel Karınca Masalı: Bir varmış bir yokmuş, bir zamanlar, küçük bir ormanda tembel bir karınca yaşarmış. Diğer karıncalar çalışırken o hep dinlenmeyi ve güneşi seyretmeyi seçermiş. Günlerini bütün işlerini erteleyerek ve başkalarının yardımını bekleyerek geçirirmiş. Diğer karıncalar onun bu tembelliğine kızarken, Tembel Karınca bu eleştirilere kulak asmazmış.
Bir gün, ormanda haberler yayılmaya başlamış. Derin bir kış gelmek üzereymiş. Herkes yiyecek toplamaya ve kışa hazırlanmaya başlamış. Diğer karıncalar büyük bir çabayla yiyecek toplarken, Tembel Karınca hâlâ dinleniyor ve keyfini sürdürüyormuş. Diğer karıncalar ona kışın çok zor olacağını ve hazırlık yapması gerektiğini söyledikçe, o sadece gülmüş ve “Kış mış! Benim için o kadar da önemli değil” demiş.
Kış geldiğinde, ormanın her yeri beyaza bürünmüş. Sıcak Güneş artık yok olmuş, yerini soğuk rüzgarlar almış. Diğer karıncalar sıcak bir yuva içinde yiyeceklerini tüketirken, Tembel Karınca açlıkla ve soğukla savaşmak zorunda kalmış. Yiyecek bulamadığı için giderek zayıflayan Tembel Karınca, umutsuzluğa düşmüş.
Bir gün, ormanda bir örümcek Tembel Karınca’yı fark etmiş. Örümcek onun durumunu görünce üzülmüş ve yardım etmek istemiş. Örümcek, Tembel Karınca’ya yiyecek bulabileceği bir yer göstermiş. Ona ormanda saklı olan yiyeceklerin izini sürmesini öğretmiş.
Tembel Karınca örümcekle birlikte yola koyulmuş. Örümcek, Tembel Karınca’ya doğanın nasıl işlediğini ve çalışmanın ne kadar önemli olduğunu anlatmış. Tembel Karınca bu dersi içtenlikle dinlemiş ve pişmanlıkla dolmuş.
Birlikte uzun bir yolculuktan sonra, Tembel Karınca ve örümcek sonunda yiyecek bulmuşlar. Tembel Karınca yiyecekleri toplamaya ve biriktirmeye başlamış. Bu süreçte, emek harcamanın ve çalışmanın aslında ne kadar önemli olduğunu anlamış. Öğrendiği dersle birlikte, karıncaların geri kalanına yardım etmek için de elinden gelenin en iyisini yapmaya karar vermiş.
Baharda, orman yeniden canlanmış ve her şey eski haline geri dönmüş. Diğer karıncalar Tembel Karınca’nın değişimini ve çalışkanlığını gözlemlemişler. Ona yardım etmek için sırayla gelmişler ve birlikte ormanda güzel bir yaşamı paylaşmışlar.
Bir başka gün, ormanda güneşli bir sabah yaşanıyormuş. Tembel Karınca, artık tembel olmadığı için erken kalkmış ve diğer karıncalar gibi işine koyulmuş. Bugün farklı bir macera yaşanacakmış, çünkü ormanın derinliklerinde yeni bir yer keşfedilecekmiş.
Karıncalar, keşif yapmak için bir ekip kurmuşlar. Bu ekipte Tembel Karınca da varmış. Hep birlikte ormanın derinliklerine doğru yol almışlar. Gittikçe yollar daralmış ve ağaçlar sıklaşmış. Bir süre sonra, daha önce hiç görmedikleri büyüleyici bir çiçek tarlasıyla karşılaşmışlar.
Çiçeklerin arasında dolaşırken, aniden büyük bir kelebek ortaya çıkmış. Kelebek, karıncalara yaklaşarak nazik bir sesle konuşmuş: “Hoş geldiniz, küçük dostlar. Ben bu tarlanın bekçisiyim. Burada birçok gizem ve sır saklıdır. Eğer bu sırları keşfetmek istiyorsanız, bana yardım etmelisiniz.”
Karıncalar merakla kelebekle konuşmuşlar ve nasıl yardım edebileceklerini sormuşlar. Kelebek, onlara tarlanın ortasındaki büyük ağacın altında bir hazine olduğunu ama bu hazinenin iyi kalpli ve çalışkan karıncalar tarafından bulunabileceğini söylemiş.
Tembel Karınca ve arkadaşları, kelebekle birlikte tarlanın ortasına gitmişler. Büyük ağacın altını kazmaya başlamışlar. Kazdıkça, altın gibi parlayan küçük taşlar bulmuşlar. Bu taşlar, kelebek tarafından büyülü güçlerle doluymuş ve ormana huzur ve bolluk getirecekmiş.
Taşları toplarken, Tembel Karınca durup düşünmüş. “Eskiden tembelken böyle güzel şeyler yapamazdım,” demiş içinden. Diğer karıncalar ona gülümseyerek bakmışlar ve “Artık sen de bizim gibi çalışkan bir karıncasın,” demişler.
Bütün taşları topladıktan sonra, kelebek karıncalara teşekkür etmiş ve “Bu taşlar sayesinde ormanımız hep huzur içinde olacak. Sizler çok cesur ve çalışkan karıncalarsınız,” demiş. Karıncalar, tarladan ayrılarak yuvalarına dönmüşler ve o günden sonra ormanın her köşesinde mutluluk ve huzur hakim olmuş.
Tembel Karınca, artık tembel olmadığı için yeni adı Çalışkan Karınca olarak anılmaya başlanmış. O ve arkadaşları, ormanda her gün yeni maceralara atılmaya devam etmişler. Her gün çalışmanın ve yardımlaşmanın ne kadar önemli olduğunu hatırlamışlar.
Ve böylece, Çalışkan Karınca ve arkadaşları ormanda mutlu ve huzurlu bir yaşam sürmüşler. Tembel Karınca masalı burada sona ermiş.
Tembel Karınca masalına benzeyen, uyku masalları okuyup rahat bir uykuya dalmak için bağlantıya tıklayabilirsiniz.
Yorum yok! İlk siz olun.