Bir varmış, bir yokmuş. Uzak diyarlarda, yemyeşil ormanların arasında kurulu, Güneşli Köy adında şirin bir yer varmış. Bu köyde, doğayı ve hayvanları çok seven Zeynep adında küçük bir kız yaşarmış. Zeynep, her gün ormanda dolaşır, kuşların cıvıltısını dinler ve çiçeklerle konuşurmuş.
Ormanda geçirdiği vakit Zeynep’e huzur verir ve doğanın güzelliklerini keşfetmek onu çok mutlu edermiş. Köydeki diğer çocuklar onun bu sevgisini bildikleri için sık sık Zeynep’ten doğa hikayeleri dinlemek isterlermiş.
Bir gün, ormanda gezerken yaralı bir serçeyle karşılaşmış. Serçe, kanadını incitmiş ve uçamıyormuş. Zeynep, serçeyi nazikçe avucuna almış ve evine götürmüş. Annesinin yardımıyla serçenin kanadını sarmışlar ve ona sevgiyle bakmışlar.
Serçeye her gün sevgiyle yemekler vermiş ve onun korkusunu gidermek için şarkılar söylemiş. Zeynep’in şefkatiyle serçe kısa sürede iyileşmeye başlamış.
Zeynep Yaralı Serçeyi İyileştirir
Günler geçmiş, serçenin kanadı iyileşmiş. Zeynep, serçeyi doğaya salma zamanının geldiğini biliyormuş, ancak ondan ayrılmak istemiyormuş. Bu süreçte Zeynep, serçeye o kadar bağlanmış ki, ona ‘Cıvıl’ adını koymuş. Cıvıl’ın onun yanında kalmasını istese de doğanın serçenin gerçek yuvası olduğunu biliyormuş. Annesi, “Sevgi, bazen sevdiklerimizi özgür bırakmaktır,” demiş. Zeynep, bu sözleri anlamış ve serçeyi ormana geri bırakmış.
Serçeyi özgür bıraktığı an, içinde hem bir burukluk hem de bir huzur hissetmiş. Zeynep, doğaya baktığında Cıvıl’ın ne kadar mutlu olduğunu görmüş ve kendisiyle gurur duymuş.
Ertesi sabah, Zeynep uyandığında penceresinin önünde cıvıldayan bir serçe görmüş. Bu, iyileştirdiği serçeymiş. Serçe, her gün Zeynep’i ziyaret etmeye başlamış. Zeynep, sevginin ve iyiliğin daima geri döndüğünü öğrenmiş.
Not: Bu masal, çocuklara hayvan sevgisini ve iyilik yapmanın önemini öğretir.
Çocuklarınıza masal okumanızı hatırlatmamız için sosyal medyada bizi takip edin:
Instagram: Masal Okuyoruz Instagram Hesabı
YouTube: Masal Okuyoruz YouTube Kanalı
