Kaplumbağa ile Fil Masalı: Masal Oku, Çocuk Masalları…
Bir zamanlar, yemyeşil ormanların derinliklerinde, huzur içinde yaşayan hayvanların olduğu bir bölge vardı. Bu ormanda herkes birbirine saygılı, anlayışlı ve yardımseverdi. Fakat ormanda yaşayan bir hayvan, bu uyumu bozmaktan büyük keyif alıyordu: Kurnaz Tilki.
Tilki, diğer hayvanları kandırmak, onları zor duruma düşürmek ve sonrasında keyifle izlemekten hoşlanırdı. Özellikle yavaşlığı ve sessizliğiyle bilinen Kaplumbağa onun için adeta bir hedef haline gelmişti. Kaplumbağa, sessizliği ve sakinliğiyle ormanın en nazik hayvanlarındandı. Kimseyle tartışmaz, her zaman elinden geldiğince yardım etmeye çalışırdı.
Bir gün, Tilki yine planlar peşindeydi. Kaplumbağa, göl kenarında yavaşça yürürken, Tilki sinsice ona yaklaştı. “Merhaba Kaplumbağa kardeş,” dedi sahte bir gülümsemeyle. “Seninle biraz oyun oynamaya ne dersin?”
Kaplumbağa başını kaldırdı ve yavaşça gülümsedi. “Elbette, ama oyun zararsızsa,” dedi.
Tilki sinsice kıkırdadı. “Elbette zararsız! Sadece biraz çeviklik oyunu. Bakalım kim daha hızlı ters dönebilir?”
Kaplumbağa ne olduğunu anlayamadan Tilki onu birden sırt üstü çevirdi. “Haydi bakalım, çevikliğini göster de tekrar ayaklarının üstüne dön!” deyip kahkahalar atarak oradan uzaklaştı.

Kaplumbağa, sırtüstü yerde kalakalmıştı. Ayaklarını ne kadar çırpsa da doğrulamıyordu. Güneş tepedeydi ve gölge yoktu. Zaman geçtikçe Kaplumbağa yoruldu, susadı, umutsuzluğa kapıldı. Etrafta yardım edecek kimse görünmüyordu.
Tam o sırada, ormanın diğer ucundan koca cüssesiyle ağır ağır yürüyen Fil ortaya çıktı. Göl kenarına su içmeye gelmişti. Yerde sırtüstü yatan Kaplumbağayı görünce hemen yanına gitti.
“Hey dostum, iyi misin? Sana ne oldu böyle?” diye sordu.
Kaplumbağa güçlükle konuştu. “Tilki beni oyun bahanesiyle kandırdı ve ters çevirdi… Şimdi doğrulamıyorum.”
Fil, dev gibi hortumunu uzatarak nazikçe Kaplumbağa’yı düzeltti. Sonra hortumuyla biraz su fışkırtarak onu serinletti. Kaplumbağa, uzun süre sonra ilk defa rahat bir nefes aldı.

“Oyuncak gibi davranmış sana,” dedi Fil. “Ama üzülme, senin gibiler gerçek dostluğu hak eder.”
Kaplumbağa minnettarlıkla bakarak, “Sen benim hayatımı kurtardın. Sana borçluyum,” dedi.
Fil kocaman gülümsedi. “Dostlar arasında borç olmaz. Bundan sonra birbirimize destek olalım, olur mu?”
O günden sonra Kaplumbağa ile Fil, ormanın en yakın dostları oldular. Fil, Kaplumbağa’nın yavaş yürüyüşünü sabırla beklerdi, Kaplumbağa ise Fil’in geniş gövdesi altında gölgelenir, birlikte uzun yürüyüşler yaparlardı. Diğer hayvanlar bu dostluğa gıpta ile bakardı.
Bir süre sonra, Tilki yine başka bir hayvana oyun oynarken Fil onu yakaladı. “Orman hepimizin evi,” dedi Fil. “Eğer burada yaşamak istiyorsan, kurallarımıza uymalısın. Bu ormanda kötülük yapanlar yalnız kalır.”

Tilki ilk kez gerçek bir uyarı almıştı. Diğer hayvanlar da ona sırt çevirince, Tilki yalnızlaştı. O gün, Tilki uzun uzun düşündü. Kurnazlıkla elde ettiği hiçbir şeyin kalıcı olmadığını anladı. Bir süre sonra o da davranışlarını değiştirmeye, diğerlerine yardım etmeye başladı.
Ve orman yeniden huzur buldu.
Masalın Sonu
Instagram hesabımızı takip ederek yorum yapabilir ve masal isteğinde bulunabilirsiniz. Hesabımıza buradan erişebilirsiniz…